ဗန္ဂိုးရဲ႕ ေနၾကာေတြ ေႄကြတဲ့ေန႔
ငါ့ရင္ထဲက ပြင့္ဖတ္ေတြ မင္းရဲ႕ေၿခမွာ လာခတယ္။
ဒါလီရဲ႕ ေၿပာ့တြဲေနတဲ့ နာရီေတြအရည္ေပ်ာ္ေတာ့
မင္းရနံ႔နဲ႔ ပန္းေတြရဲ႕၀တ္ရည္ ငါ့ရဲ႕ပါးၿပင္ေပၚ ေႄကြက်တယ္။
ဒါေပမဲ့ မိုးဇက္ရဲ႕တေယာသံေတြ ဖ်ားနာတဲ့ည
မင္းရဲ႕ေလွာင္ရီသံက ငါ့ရင္ခြင္ကို ခါခ်တယ္။
ၿပီးေတာ့ ဟိုးမားရဲ႕ကဗ်ာေတြ မီးေလာင္ေတာ့
ပူေလာင္တဲ့မင္းမ်က္ရည္နဲ႔ ငါ့ရင္ခုန္သံ ၿပာက်တယ္။
ငါ့ရင္ထဲက စံပါယ္ပ်ိဳးခင္းေလး ေၾကမြခဲ့ရတယ္။
<မင္းတေစ>
2 comments:
ကဗ်ာေလးၾကိဳက္တယ္ဗ်ိဳ ့။
ႏွလံုးသားကို အဖ်ားခတ္သြားတယ္ ။
Post a Comment