အလွေဗဒ၏ မိစာၧ

အဖုအထစ္ ေ၀ဆာေနလြန္းလို႔
မူးယစ္ေ၀ဒနာကို ၿဖစ္ေပၚေစတတ္တဲ့
ဗီးနပ္စ္အိန္ဂ်ယ္လ္ အလွဘုရင္မကိုေတာင္္
မီးယပ္ပိန္နာသည္မ အသြင္ခေစခဲ့သူ။

မယ္မဒၵီပ်ိဳကညာလို အဖူးအ႐ြေတြနဲ႔
ဆယ္ပန္းခ်ီယိုၿဖာ ၿမဴးႄကြေနတဲ့
ကယ္လီယိုပက္ထရာ အႏုအလွကိုေတာင္
အရြယ္လွီအိုစာ ဘီလူးမၿဖစ္ေစခဲ့သူ။

က်ဴးပစ္ငတိ အပ်င္းေကြးလြန္းလို႔
ယၡဳအထိ သတင္းေမႊးစြန္းေနတဲ့
ဂ်ဴးလီးယက္္္ မင္းသမီးေလးကိုေတာင္
႐ူးၿပီးသတ္ေသခဲ့သူလို႔ အတင္းၾကီး ထင္မွတ္မွားေစခဲ့သူ။

ႏုတ္ခမ္းအေကြးအဆေတြရဲ႕ ရသေၾကာင့္
စုတ္နမ္းေၿပးၾကသူေတြ မ်ားလြန္းတဲ့
မိုနာလီဆာရဲ႕ အၿပံဳးရမၼက္ ကုေဋက႒ာေတြကိုေတာင္
ကမၻာေၿမလႊာရဲ႕ အဆံုးဖက္တေနရာမွာ ပုန္း၀ွက္ေနထိုင္ေစခဲ့သူ။

အဲ့ဒီလို……………...................
ရူပါမာန္တက္ေနတဲ့ ငနဲမတိုင္းကို
အမူအယာဟန္ မလုပ္ရဲေတာ့ေလာက္ေအာင္
မတူမတန္သလို ခုတ္လွဲခ်ခဲ့တဲ့ မင္းကေတာ့
တကယ့္ကို လူမဆန္စြာ လြန္ကဲၿပီး လွေနသူေလးတစ္ဦးပါပဲ။

အဲ့ဒါေတြေၾကာင့္လည္း……..
ဒီမွာ….............အခ်စ္ဆိုတဲ့
ေစာက္သံုးမက်တဲ့ ေ၀ဒနာကိုေၾကာက္လို႔
ႏွလံုးသားေနရာကိုေဖာက္ထုတ္္ၿပီး
ေက်ာက္တံုးအစား ေသခ်ာေကာက္ထည့္ထားတဲ့
ငါလိုေကာင္တစ္ေကာင္ရဲ႕ ခပ္မာမာရင္ဘတ္တစ္ခုကိုေတာင္

မင္းက......................................
သီရိမာလို ပီတိၿဖာတဲ့ အၾကည့္အေငြ႔နဲ႔
ပဥၥပါပီလို ဘ၀င္က်စရာ အထိအေတြ႔ ေတြေတာင္ မသံုးပဲဲ
အသာကေလး ညႊတ္ေၿပာင္း ကြဲအက္ အရည္ေပ်ာ္က်ေစနိုင္ခဲ့တယ္။

ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့…………….............
ဥမၼာဒႏၷီလို ပဒုမၼာဟန္သီတဲ့ ေၿခလွမ္းေတြနဲ႔
ဆုန္ခါဆန္ခ်ီ လွမ္းေလၽွာက္လာေနတဲ့ မင္းေလးကို
ဟိုးအေ၀းက လွမ္းၿမင္လိုက္ရ႐ုံေလးနဲ႔ပဲ
တစ္သက္စာ ေအးစက္မဲေမွာင္ေနခဲ့တဲ့
ငါ့ရဲ႕ခုႏွစ္ေဆာင္ၿပိဳင္ ႏွလံုးသားတိုက္ခန္းေလး
ပပ၀တီ ေကာင္ေရ တသန္းအား ရုတ္တရက္၀င္ေဆာင့္လိုက္သလို
ခ်က္ၿခင္း မီးဟုန္းဟုန္းထေတာက္ခဲ့ရလို႔ပဲေပါ့။

<မင္းတေစ>