ဘ၀ဆိုတဲ့ဖဲ၀ိုင္း

ဘ၀ ဆိုတာ မိုးလင္းေပါက္ထိုင္႐ိုက္ေနရတဲ့ ဖဲ၀ို္င္းတစ္ခုလိုပါပဲ။

တစ္ညလံုး အိပ္ေရးပ်က္ခံျပီး ႐ိုက္ႏိုင္ရင္ေတာင္မွ ႏိုင္ဖို႕ဆိုတာ မေသခ်ာပါဘူး။

တခါတေလ ႏိုင္ဖို႕မေျပာနဲ႕။ မိုးလင္းလို႕ အရင္းျပန္က်န္ေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ရင္ေတာင္ ကံေကာင္းပါ။ ဒါေပမယ့္ ဖဲ၀ိုင္းတို႕ သဘာ၀အတိုင္း ႐ံႈးလိုက္၊ ႏိုင္လုိက္၊ နိမ့္လိုက္၊ ျမင့္လိုက္နဲ႔ ကံၾကမၼာရဲ႕အတက္အက် ဆိုတာေလးေတြကလည္း ဘ၀ထဲမွာအျမဲ႐ွိေနတတ္ပါတယ္။

အဲ့ဒီေတာ့ အိပ္ေရးပ်က္ခံျပီး တစ္ညလံုး အပင္ပန္းခံ ထိုင္႐ိုက္ေနမယ့္အစား ႏိုင္ေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ဖဲ၀ုိင္းက ထထြက္ျပီး အႏိုင္ပိုင္းသင့္ သလို ဘ၀မွာလည္း စိတ္အညစ္ခံျပီး တစ္ဘ၀လံုး မိႈင္ေနမယ့္ အတူ ကံၾကမၼာကမ်က္ႏွာသာေပးလို႔ အႏိုင္ရေနတဲ့ အခိုက္အတန္႕မွာ ဘ၀ဆိုတဲ့ႀကိဳး၀ိုင္းထဲက အၿမန္ထထြက္ျပီး တဖက္သတ္အႏိုင္ပိုင္းလုိက္သင့္ပါတယ္။

ဆိုလိုတာက လူေတြ အေပ်ာ္ဆံုး အခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဆံုးစီရင္ျခင္းအားျဖင့္ ဘ၀ကို အႏိုင္ပိုင္းလုိက္သင့္တယ္လို႕ပါ။

ဒါေၾကာင့္လည္း သူေမြးကတည္းက ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနခဲ့ျပီး အဲ့ဒီ အေပ်ာ္ဆံုးဆိုတဲ့ အနိုင္ပိုင္းရမယ့္အခ်ိန္ကို ရင္ခုန္စြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့ရတာေပါ့။

ဒါေပမယ့္ သူေမွ်ာ္လင့္ ေနခဲ့တဲ့ အေပ်ာ္ဆံုးဆို တဲ့ အခ်ိန္ေတြ သူ႕ဆီကို ဘယ္ေတာ့မွ ေရာက္မလာ ႏုိင္ေတာ့ဘူး ဆိုတာ သူလက္႐ွိကစားေနတဲ့ ေနာက္ဆံုး ဖဲခ်ပ္ကို ေကာက္လွန္ၾကည့္မိခ်ိန္ကစျပီး သူထိတ္လန္႕စြာ သိ႐ွိလုိက္ရတယ္။

……………………………………………………………………..............................................

‘ ခင္ဗ်ား မွာ ေအအိုင္ဒီအက္(စ္) ႐ွိေနျပီ ’

ဆရာ၀န္က အတတ္ႏိုင္ဆံုး ႏူးညံ့ညင္သာစြာျဖင့္ ဂရုဏာအစြက္ဆံုး ျဖစ္ေအာင္ အသံကို ႏိွမ့္ခ်၍ ေျပာလိုက္ေသာ္လည္း သူ႕တသက္တာ ၾကားခဲ့ဖူးသမွ်တြင္ ေျခာက္ျခားဖြယ္ရာ အေကာင္းဆံုး အသံတစ္ခုအေနျဖင့္ ဆရာ၀န္၏ စကားသံက သူ႕နားအတြင္းသို႕ ၀င္ေရာက္လာေလသည္။

‘ဒါေပမယ့္ ခင္ဗ်ား ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဂ႐ုစိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာေအာင္ေနရဦးမွာပါ။ အဓိက ..က ………………….’

ဆရာ၀န္၏ စကားသံေတြကို သူဆံုးေအာင္နားမေထာင္၀ံံ့ေတာ့ပဲ သူေဆး႐ံုမွ အျမန္ေျပးထြက္ လာခဲ့သည္။

ဒါေပမယ့္ သူတစ္ေယာက္တည္းေတာ့ မဟုတ္။ သူ႔ရဲ႕ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ အိပ္မက္ေတြကို တစ္စစီဖဲ့ယူစားေသာက္ေနတဲ့ HIV ဆိုတဲ့ မိစာၦဗိုင္းရပ္စ္ေတြကို မနိုင့္တနိုင္ သယ္ယူထမ္းပိုးရင္းနဲ႔ေပါ့…………..။

သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး။

သူ လူသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ေၿခာက္ၿခားဖြယ္အေကာင္းဆံုး စီရင္ခ်က္တစ္ခု ခ်မွတ္ခံလိုက္ရတယ္ဆိုတာ သူနဲ႔ပတ္သက္ေနတဲ့ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဆီ တခဏၿခင္းပဲ ပ်ံနွံလို႔သြားခဲ့ပါတယ္။

HIV ေရာဂါပိုးေတြ ေလထဲမွာမပ်ံန႔ွံနိုင္ေပမယ့္ သူမွာအဲဒီေရာဂါ႐ွိေနတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းကေတာ့ သူေနတဲ့ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ေလးအတြင္းကို ေလညွင္းထက္ၿမန္တဲ့ အ႐ွိန္နဲ႔ ေရာက္႐ွိလို႔ သြားခဲ့ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ အက်ိဳးဆက္တစ္ခုအေနနဲ႔ သူ႔ကို အသက္လိုခ်စ္ပါတယ္ ဆိုတဲ့ ခ်စ္သူကအစ သိပ္ခင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြအဆံုး သူနဲ႔ ရင္းႏွီးပတ္သက္ေနတဲ့ လူေတြအားလံုးလိုလို သူ႔ကို မိစာၦတစ္ေကာင္လို စက္ဆုုပ္စြာနဲ႔ စြန္႔ခြါလို႔သြားၾကပါတယ္။

ဒီလိုနဲ႔ လူေတြနဲ႔ေ၀းရာမွာ သူတစ္ေကာင္တည္း အထီးက်န္စြာအခ်ိန္ၿဖဳန္းရင္း တကိုယ္ေရတကာယ ေၿခာက္ၿခားဖြယ္ရာအခ်ိန္ေတြကို HIV ေရာဂါပိုးေတြထက္ သူပိုမိုလို႔ထိတ္လန္႔္လာခဲ့တယ္။

ဘ၀မွာနိုင္ပြဲေတြ ထပ္ၿပီးမ႐ွိနိုင္ေတာ့တာကိုလည္း သူကႀကိဳသိေနခဲ့ေတာ့ သူဘ၀က႐ႈံးေနရက္နဲ႔ ဆက္႐ုိက္ေနရတဲ့ ဖဲသမားတစ္ေယာက္လိုပါပဲ။

အဲ့ဒီေတာ့ ႐ႈံးမဲ မဲၿပီးမိုးလင္းတဲ့အထိဆက္႐ုိက္ေနရင္လည္း အိပ္ေရးပ်က္တာပဲ အဖတ္တင္ေတာ့မွာဆိုေတာ့ အမ်ားႀကီးဆက္မ႐ႈံးခင္ ဖဲ၀ိုင္းကထထြက္ဖို႔ ေနာက္ဆံုးမွာ အရဲစြန္႔ၿပီး သူဆံုးၿဖတ္လိုက္ရေတာ့တယ္။

အေပ်ာ္ဆံုးအခ်ိန္ေတြမွာ ဘ၀ကိုရက္ရက္စက္စက္ အနိုင္ပိုင္းၿပစ္လိုက္မယ္လို႔ တခ်ိန္ကေႄကြးေက်ာ္ခဲ့တဲ့သူ အခုေတာ့လည္း ဘ၀ကသူ႔အေပၚအေႄကြးေတြ ပိုပိုပိမလာခင္ အ႐ႈံးနဲ႔ပဲ ဖဲ၀ိုင္းကို ေၾကကြဲစြာစြန္႔ခြါရေတာ့မွာေပါ့။

ဒီလိုနဲ႔ ဖဲ၀ိုင္းကေၿခတစ္ဖက္လွမ္းတဲ့ အေနနဲ႔ ႄကြက္သတ္ေဆးတစ္ခြက္ကို သူပထမဦးဆံုး ေသာက္ခ်ၿပစ္လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူကဘာပဲလုပ္လုပ္ သိပ္ကိုေသခ်ာၿခင္သူ တစ္ေယာက္ဆိုေတာ့ နားထင္ထဲကိုထပ္သြင္းဖို႔ဆိုၿပီး သူ႔ရဲ႕လုပ္ေသနတ္တစ္လက္ကိုလည္း အဆင္သင့္ ေမာင္းထိုးထားလိုက္ေသးတယ္။

ၿပီးေတာ့ ပင္လယ္ရဲ႕ ခါးပန္းအစပ္က သစ္ပင္ရဲ႕ အကိုင္းမွာ သူ႔ကိုယ္သူထပ္ၿပီးႀကိဳးဆြဲခ်ဖို႔ ႀကိဳးေတြကိုလည္း ေသခ်ာခိုင္ေနေအာင္ ထပ္ခါတလဲလဲခ်ည္ၿပစ္လိုက္တယ္။

သူ႔ကို ေသြးေအးတဲ့ လူသတ္သမားေတြလိုေၿဖးေၿဖးၿခင္း ညွင္းသတ္ေနၾကတဲ့ HIV ဗိုင္းရပ္စ္ မိစာၦေကာင္ေတြကိုလည္း သူနဲ႔အတူမီး႐ႈိ႕ၿပစ္မယ္ဆိုတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္နဲ႕ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးလည္း ေရနံဆီေတြ ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနေအာင္ ေခါင္းေပၚကေနထပ္ေလာင္းၿပစ္ခ်လိုက္တယ္။

ႄကြက္သတ္ေဆး၊ က်ည္ဆံ၊ ႀကိဳးကြင္း ႏွင့္ မီးေလာင္မႈ…ဒါေတြအားလံုးေပါင္းလိုက္ရင္ေတာ့ သူ ဘ၀ဆိုတဲ့ ဖဲ၀ိုင္းထဲက ထထြက္ဖို႔ ေတာ္ေတာ္လံုေလာက္သြားၿပီေပါ့။

အားလံုးအဆင္သင့္ၿဖစ္သြားၿပီဆိုေတာ့မွ သူ သူ႔ရဲ႕ေဘာင္းဘီအနားစေတြကို စတင္မီး႐ႈိ႕လိုက္တယ္။ တၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔ တကိုယ္လံုးကိုတက္လာတဲ့ မီးလွ်ံေတြ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးကို မ၀ါးၿမိဳခင္ သူ႔လည္ပင္းကိုႀကိဳးကြင္းစြပ္၊ ေၿခာက္ကမ္းပါးေအာက္ အၿမန္ခုန္ခ်လိုက္ၿပီးေတာ့ တခ်ိန္တည္းမွပဲ သူ႔လက္ထဲကေသနတ္နဲ႔ နားထင္ကိုေတ့ၿပီးၿပစ္ခ်လိုက္တယ္။

ဒါေပမယ့္ လုပ္႐ွားရမ္းခါေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕လက္ေတြက နားထင္အစား သူ႔လည္ပင္းေၾကာေတြကို မၾကာခင္ဆြဲဆန္႔ေတာ့မယ့္ ႀကိဳးစရဲ႕တစ္ဖက္ကိုထိမွန္လို႔သြားခဲ့ေတာ့ ေနာက္ဆံုးႀကိဳးၿပတ္ၿပီး သူပင္လယ္ထဲကို တလမ့္ေခါက္ေကြးနဲ႔ ၿပဳတ္က်ခဲ့ရေတာ့တာေပါ့။

ၿပင္းထန္တဲ့ ေရဖိအားအရွိန္က သူ႔ရင္ထဲမွာတန္ခိုးထစၿပဳေနတဲ့ ႄကြက္သတ္ေဆးရည္ကို အန္ထြက္ေစၿပီး တစ္ကိုယ္လံုးကိုစြဲစၿပဳေနတဲ့ မီးေတာက္ေတြလည္း ေရေအာက္မွာခ်က္ခ်င္းေၿပာက္ကြယ္လို႔သြားေစခဲ့တယ္။

ဒါနဲ႔ေတာင္ သူကစိတ္မေလွ်ာ့ေသးပဲ ကိုယ့္ကိုကိုယ္မေသေသေအာင္ေရပဲ ႏွစ္သတ္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ပင္လယ္ရဲ႕ပိုနက္တဲ့ အပိုင္းေတြဆီကို ထပ္မံကူးခတ္ခဲ့ၿပန္တယ္။

ဒါေပမယ့္ ကံကဆိုးၿခင္ေတာ့ ငါးဖမ္းေနတဲ့ စက္ေလွတစ္စင္းက သူ႔ကိုေတြ႔သြားၿပီး ေလွေပၚကလူေတြရဲ႕အတင္းအၾကပ္ကယ္ဆယ္ၿခင္းကို သူခံလိုက္ရတယ္။

သူကအကယ္မခံပဲ ေအာ္ဟစ္႐ုန္းကန္ခဲ့ေပမယ့္ စက္ေလွေပၚကလူေတြက သူ႔ကိုစိတ္မႏွံသူတစ္ေယာက္လို သေဘာထားၿပီးေလွေပၚကို အတင္းအဓၶမဆြဲတင္ၾကေတာ့ ေနာက္ဆံုး သူေလွေပၚေရာက္ခဲ့ရၿပီး သူ႔ရည္မွန္းခ်က္ေတြ ပင္လယ္ထဲေရသြန္သလို အရာမထင္ၿဖစ္ခဲ့ရတယ္။

ေနာက္ဆံုးစိတ္ေရာဂါေဆးရုံတစ္ခုရဲ႕ အလံုပိတ္အခန္းငယ္တစ္ခုထဲမွာသူ႔ကို ထည့္ပိတ္လိုက္ၾကၿပီး သူ႔မွာ ေအအိုင္ဒီအက္စ္ေရာဂါအၿပင္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အလိုလိုေနရင္း မုန္းေနတတ္တဲ့ စိတ္ေရာဂါတစ္ခုပါထပ္႐ွိေနၿပီလို႔ ဆရာ၀န္ရဲ႕ေၿပာစကားေတြအရ သူသိလိုက္ရတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူကိုယ္တိုင္နဲ႔ သူ႔ပါတ္၀န္းက်င္ လံုၿခံဳေရးအေၿခအရ သူ႔ကိုဒီအခန္းထဲမွာ ေရာဂါေတြ သက္သာတဲ့ အထိ ထည့္ပိတ္ထားရမွာၿဖစ္ေၾကာင္းကိုလည္း ဆရာ၀န္က သနားဂ႐ုဏာသက္စြာနဲ႔ ေၿပာသြားခဲ့ေသးတယ္။

အဲ့ဒီအခ်ိန္ကစၿပီး အဲ့ဒီအခန္းက်ဥ္းေလးထဲမွာ သူရယ္၊ ႐ူးသြပ္ေနတဲ့ တေစ ၦတစ္ေကာင္ရယ္၊ မိစာၦဗိုင္းရပ္စ္ေတြရယ္ တစ္ေကာင္နဲ႔ တစ္ေကာင္အေဖာ္လုပ္ၿပီး ဘ၀ဆိုတဲ့ မၿပီးၿပတ္ေသးတဲ့ ဖဲ၀ိုင္းကို အလိုမတူပဲ ဆက္႐ုိက္လာခဲ့ရတာ HIV ေရာဂါပိုးေတြကၽြမ္းၿပီး ေနာက္ဆံုး သူေသတဲ့ေန႔အထိ ဆိုပါေတာ့….။

မေသခင္ သူတစ္ခုနားလည္ခဲ့တာက ဘ၀ဆိုတာဖဲ၀ိုင္းေတာ့ ဖဲ၀ိုင္းပါပဲ။

ဒါေပမယ့္ အဲဒီဖဲ၀ိုင္းမွာ ကိုယ္က႐ႈံးလို႔ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ နိုင္လို႔႔ပဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ စိတ္မပါေတာ့လို႔ ဆက္မ႐ုိက္ၿခင္လို႔ပဲၿဖစ္ၿဖစ္ ၀ိုင္းထဲက အလြယ္တကူထြက္ခြင့္မ႐ွိပဲ တစ္ဘ၀လံုး အိပ္ေရးပ်က္ခံ၊ အေညာင္းခံၿပီး ေသမင္းကေနာက္ဆံုးလာေခၚတဲ့ ဘ၀ရဲ႕မိုးစင္စင္လင္းခ်ိန္ေတြအထိ အလိုမတူလည္း ဆက္႐ုိက္ေနရမယ္ဆိုတာကိုပါ။

(သတိေပးခ်က္။ ဤ၀တၳဳကို ဖဲသမားမ်ား မၿမင္နိုင္သည့္ ေနရာတြင္ထားရန္)

<မင္းတေစ>